กีฬาฟุตบอล

ลักษณะของการปวดต้นขาคีบ ลักษณะของการปวดต้นขาคีบ เป็นอาการที่มักพบในนักเตะ รักบี้ หรือในกีฬาที่จะจะต้องวิ่งหักหลบ เลี้ยว หรือก้าวไปด้านหน้าอย่างเร็ว กระทั่งทำให้กล้ามต้นขาภายในมีการเจ็บ มีผลทำให้ขาหนีบกำเนิดการบาดเจ็บ
กำเนิดการบาดเจ็บที่เอ็นเข่าเข่าเป็นอีกหนึ่งอวัยวะที่ชอบถูกชนเมื่อแข่งบอล เมื่อเข่ากำเนิดการบาดเจ็บ อาจส่งผลให้กำเนิดลักษณะของการปวดและก็บวมได้ ซึ่งการบาดเจ็บที่แถวๆศีรษะหัวเข่านั้นเกิดขึ้นได้หลายส่วน ตัวอย่างเช่น เอ็นเชื่อมกระดูก เอ็นขัดหน้า เอ็นไขว้หลัง เอ็นหัวเข่าข้างใน เอ็นหัวเข่าภายนอก ถ้าเอ็นกลุ่มนี้กำเนิดการบาดเจ็บอาจก่อให้ไม่สามารถที่จะงอเข่าได้อย่างธรรมดา การดูแลและรักษาก็ขึ้นกับความร้ายแรงที่เกิดขึ้น
เอ็นกล้ามไหล่เจ็บเอ็นที่ไหล่เป็นเอ็นที่ปฏิบัติภารกิจรองรับแขน ช่วยทำให้แขนขยับเขยื้อนได้อย่างธรรมดา เมื่อมีการชนหรือล้มลงทำให้กล้ามรวมทั้งเอ็นกำเนิดการบาดเจ็บ ทำให้แขนรวมทั้งไหล่ใช้งานได้ไม่เต็มกำลัง
นิ้วหัวแม่ตีนเจ็บอาการหัวแม่ตีนเจ็บนั้นเกิดขึ้นเพราะ หัวแม่ตีนดูหมิ่นเหยียดหยามมากเกินความจำเป็น ระหว่างที่ดันไปที่พื้นแข็งเป็นต้นว่า สนามเทียมกระตุ้นให้เกิดการบาดเจ็บที่เอ็น จำนวนมากแล้วพบได้มากสำหรับเพื่อการเล่นกีฬาที่มีการปะทะ อย่าง บอล
คุ้มครองป้องกัน อาการบาดเจ็บจากการเล่นกีฬาบอล เช่นไรดีเมื่อได้รับ อาการบาดเจ็บจากการเล่นกีฬาบอล หรือการบริหารร่างกาย กรรมวิธีรักษาจำเป็นที่จะต้องขึ้นกับความร้ายแรงที่เกิดขึ้น ถ้าเจ็บเพียงนิดหน่อย การประคบเย็นเพื่อลดอาการบวม หรือการกินยาแก้ปวดเพื่อทุเลาอาการ แม้กระนั้นถ้าหากอาการที่เกิดขึ้นร้ายแรง อาจจะจำต้องทำกายภาพบำบัดหรือเข้ารับการผ่าตัด สำหรับคนที่เล่นบอลบ่อยๆการปกป้องการเกิดการบาดเจ็บนั้น สามารถทำเป็นดังต่อไปนี้
ตรวจร่างกายร่างกายเสมอๆอบอุ่นร่างกายหรือวอร์มร่างกายก่อนเล่นบอล เพื่อกล้ามได้ยืดเหยียดหยาม คุ้มครองการบาดเจ็บขณะเล่นบริหารร่างกายอย่าบ่อย
เป็นกีฬาที่นิยมของชาวโรมัน รวมทั้งชาวภาษากรีกโบราณกระบวนการเล่นเป็น มีประตูคนละข้าง แล้วเตะบอลไปยังจุด หมายที่อยาก ได้แก่ จากหมู่บ้านหนึ่งไปอีกหมู่บ้านหนึ่ง การเล่นจะเป็นการเตะ หรือการปาไป ด้านหน้าฮาร์ขว้างสตัม ซึ่งก็คือการเหวี่ยงไปด้านหน้า การเล่นกีฬาฮาร์ขว้างสตัมในกรุงโรมดูราวกับว่า จะฯลฯกำาเนิด ของกีฬาซึ่งมีการเล่นในยุคกลาง • สำหรับการเล่นฮาร์ขว้างสตัม ขนาดของสนามจะเล็กมากยิ่งกว่าสนามกีฬาซูเลอ แต่ว่าจุด ต้องการของกีฬาทั้งคู่หมายถึงการนำาลูกฟุตบอล ไปยังดินแดนของตัวเอง แต่ว่าเหตุเพราะมีเสียงอื้ออึงปึงปัง จากการวิ่งแย่งบอล ซึ่งบางครั้งอาจจะทำาให้เกิดอุบัติเหตุได้มากมาย อันเป็นข้อกำหนดของพระผู้เป็นเจ้า ก็เลยมี พระบรมราชโองการในชื่อ ของพระราชาห้ามเล่นกีฬาดังที่กล่าวถึงมาแล้วในเมือง ผู้ฝืนมีโทษถึงจำาเรือนจำ นอกเหนือจากนั้นยังมีขอห้าม ้ ซึ่งออกในวันที่ 12 เดือนมิถุนายน พุทธศักราช1892 ขอให้เล่นยิงธนูในวันฉลองต่างๆ
ในจังหวะถัดมากีฬาบอลได้จัดให้มีการชิงชัยกันอีกที ซึ่ง เป็นการเจอหน้ากันระหว่างกลุ่มต่างๆที่อยู่ห่างกันราว 3-4 ไมล์ ( 5-6.5 กม.- ) • ในปี พุทธศักราช 2344 กีฬาจำพวกนี้ได้กล่อมเกลาให้ดียิ่งขึ้น มีการกำาคราวด จำานวนผู้เล่นให้เสมอกันในแต่ละข้าง ขนาดของสนามอยู่ในระหว่าง 80 – 100 หลา (73-91 เมตร) แล้วก็มีประตูทั้งสองข้างที่ขอบสุดของสนาม ซึ่งทำาด้วยไม้ 2 อัน ห่างกัน 2-3 ฟุต • ในปี พุทธศักราช 2366 ได้จัดให้มีการเล่นบอลในลักษณะของการ เล่นใน เดี๋ยวนี้ William Alice เป็นผู้เริ่มวางกฎบังคับต่างๆสำาหรับกีฬาบอลแล้วก็รักบี้ ในปี พุทธศักราช 2393 ได้มีการออกระเบียบปฏิบัติ และก็กฎของการเล่นไปสู่ ดินแดนต่างๆให้ทำตาม โดยจำากัด จำานวนผู้เล่นให้มีขางละ 15-20 คน ้
การฝึ กความถนัดการเดาะลูกฟุตบอล ควรจะเริ่มด้วยการฝึ กในภาวะพื้นสนามที่เป็ นซีเมนต์ พื้นไม้ หรือที่เรียบเพืออยากให้บอลเด้ง ่ ้ ้ การตกหนึ่ งครังแล้วเดาะด้วยข้างหลังเท่าหนึ่ งครังสลับกัน จะทาให้มีความรูสกสัมผัสที่ถกจำเป็นต้องรูว่าบอลลอยขึ้น ้ึ ู ้ ลงเช่นไร ฝึ กกระทั่งกำเนิดความชานาญแล้วก็ค่อยๆเริ่มเดาะบอลไม่ให้ตกพื้น แล้วเขยื้อนเดาะจากช้าไปสูเ่ ร็ว การเดาะบอลด้วยข้างหลังเท้าจะที่นาไปสูการรับลูกฟุตบอล การส่งบอลรวมทั้งการทำประตูดวยข้างหลังเท้าที่แม่นยา ่ ้
กความชำนาญการหยุดบอล เมื่อบอลเกลือกมาพร้อมกับพื้นให้ครั้งหน้าเข้าพบลูกฟุตบอลหรือวิ่งเข้าพบลูกฟุตบอล ั สายตามองลูกถึงเท้าข้างไม่ใช่หยุดลงบนพื้นให้ปลายตีนตรงไปด้านหน้า ชูเท้าข้างที่จะใช้หยุดขึ้นจากพื้นนิดหน่อย หัน ปลายตีนออกด้านนอก ในขณะที่ลูกฟุตบอลเขยื้อนใกล้เข้ามาในระยะที่เพียงพอจะหยุดได้แล้ว ให้เหยียดเท้าข้างที่จะใช้หยุดรับออกไปรับบอลกระทบข้าง เท้าข้างใน เวลาที่ลูกฟุตบอลกระทบเท้าให้ดึงเท้ากลับมาด้านหลัง เพื่อผ่อนตามแรงของลูกอย่างเร็ว การปฏิบติดขี้ตระหนี่ล่าวจะทาให้ลูกฟุตบอลอยู่ ั ั ในถือครองของเท้าและไม่กระเด้งออกไปห่างจากตัว
กความถนัดการเลี้ยงลูกบอลให้ใช้สายตาชาเลืองดูท่บอล ี ใช้ขางเท้าภายใน (ลูกแป) สัมผัสบอลเบาๆ้ การนำลูกฟุตบอลให้เขยื้อนไปนั้นจะต้องสัมผัสเบาๆไม่ใช่การเตะและก็ลูกฟุตบอลจะต้องห่างตัวไม่เกิน 1 ก้าว ้ ให้ใช้ขางเท้าภายในทัง 2 ข้างสัมผัสสลับกันไป ้ ในเวลาที่เลี้ยงลูกบอล จำต้องไม่เกร็งตัวหรือส่วนต่างๆโดยยิ่งไปกว่านั้นเอวจำต้องอ่อน
กความถนัดการโหม่งลูกฟุตบอล เป็ นการโหม่ ง เพื่อ ให้ขามศี รษะของ คู่ ต่อสู ท่ีอยู่ขวางทาง บางทีก็อาจจะยืนอยู่เฉยๆหรือ ้ ้ กระโจนโหม่งก็ตาม เหมาะสมสาหรับผูเ้ ล่นกองข้างหลังหรือมิดฟิลด์ กรรมวิธีปฏิบตำหนิ ั ้ ให้เงย เกร็งคอ เอนกายบางส่วน ใช้แรงส่งขึ้นมาตังแต่ว่าเท้าและก็หัวไหล่ ลืมตา โน้ม ตัวชนไปด้านหน้า
กความถนัดการทุ่มลูกฟุตบอล จับลูกฟุตบอลด้วยฝ่ ามือทังสองค่อนไปด้านหลังของลูกให้กระชับ แล้วชูลูกฟุตบอลผ่านหัวไปด้านหลัง ้ การทุ่มจำเป็นต้องใช้กาลังจากแขนทังสองแล้วก็ใช้น้ ิ วมือกดส่งบอลออกไป การทุ่มด้วยมือด้านเดียวนับว่าผิดกติกา ถึงแม้ว่ามืออีกข้างหนึ่ งจะช่วยพยุงอยู่กตาม เวลาทุ่มผูท่มจะ ็ ุ้ ้ เขย่งส้นตีนก็ได้ แม้กระนั้นเท้าทังสองควรต้องอยู่บนพื้นตลอดระยะเวลา ขณะทุ่มลูกฟุตบอลบางครั้งอาจจะใช้เท้าใดเท้าหนึ่ งอยู่ขางหน้า หรือแยกเท้าห่างจากกันราวๆ 1 ช่ วงไหล่ ้ ้ ้ ปลายตีนทังสองเท่ากันหรือเท้าชิดกันก็ได้ แม้กระนั้นเท้าทังสองจำเป็นต้องอยู่นอกเขตสนาม สายตามดูไป ตามแนวทางที่จะทุ่ม เวลาทุ่มให้งอเข่าน้อย เอนตัวไปด้านหน้าปลดปล่อยลูกให้ออกจากมือ ตอนที่มีอยู่เหนื อหัว แม้ อยากให้ลูกฟุตบอลไปไกลผูท่มอาจจะ ก้าวเท้าไปด้านหน้า 1 ก้าวหรือถือบอลวิ่งมาแล้วทุ่มก็ได้ ุ้
กความสามารถการทำประตู การทำประตู มีหลายลักษณะร่วมกัน ทังนี้ ขึ้นอยูกบเหตุการณ์ เวลา จังหวะแล้วก็ความรู้ความเข้าใจส่วนตัวของผูเ้ ล่น ่ ั ซึ่งจำต้องอาศัยความสามารถการเตะผู้เช่านามาใช้สำหรับเพื่อการทำประตู หลักสำหรับการทำประตู ควรจะไตร่ตรองสิ่งต่อแต่นี้ไป 1. สามารถหาพื้นที่ให้ตวเอง เพื่ออยูในตาแหน่ งซึ่งสามารถทำประตูได้ ั ่ ้ ิ 2. เตะลูกให้เต็มเท้าทุกครังที่ยง 3. ตกลงใจเด็ดขาดที่จะผ่านแผงหลัง หรือกระโจนแย่งโหม่งเพื่อทำประตูให้ได้ 4. ติดต่อประสานงานสอดคล้องกับเพื่อนฝูงร่วมกลุ่มอย่างถูกจังหวะ ไม่ว่าจะเป็ นการส่งคืนลูก วิ่งซ้อนจากข้างหลัง การเข้าพบลูกที่โยนมา อย่างแม่นยำ 5. จำต้องยิงให้ได้ทกจังหวะรวมทั้งช่องทาง ุ 6. ทำประตูให้เร็วและก็มีความร้ายแรง 7. ทำประตูลูกเลียดจะยอมรับได้ยาก แม้กระนั้นโผลงผูเกลื่อนกลาดษาประตูรูปร่างเตี้ยให้ยง ลูกสูง ้ ้ั ิ 8. ทำประตูมมกว้างเสมอ เว้นเสียแต่บางคราวก็เลยหลอกยิงมุมแคบ ุ 9. อย่ายิงในขณะเสียการทรงตัว 10. หลอกให้ผูเกลื่อนกลาดษาประตูเสียหลักหรือหลงทางก่อนยิง ้ั 11. อย่าแย่งกันยิง ให้ผูเ้ ล่นที่อยูในตาแหน่ งที่เป็นต่อเป็ นผูยง ่ ้ิ 12. มองการเคลื่อนไหวของผูเกลื่อนกลาดษาประตูกอนยิงและก็ควรจะยิงด้วยความมันหัวใจ สำหรับในการฝึ กทำประตูโคนงฝึ กจากง่ายไปสูยาก ดังต่อไปนี้ฝึ กจากบอลที่หยุดนิ่ ง ฝึ กเคลื่อนไปพร้อมทั้งบอลจากช้าไปสูเร็ว แล้วทำประตู จำต้องฝึ กการหลบเลี่ยง การกลับตัว ผู้กระทำระกระโดด แล้วจึงทำประตู 4. ถ้าฝึ กด้วยการบีบบังคับให้ทำประตูจำเป็นจะต้องคานึ งถึง การนอน การนังการล้มลุกล้มลุกคลุกคลาน การท้อง ่ ่ แล้วก็การสไลด์ยงประตู ิ แบบการฝึ กทำประตู • การฝึ กทำประตูดวยการบังคับลูกฟุตบอลให้เลียดไปกับพื้นสนาม ้ • การฝึ กทำประตูดวยลูกฮาล์ฟวอลเลย์ ้ • การฝึ กทำประตูดวยลูกวอลเลย์ ้
ความชำนาญการเล่นบอลพื้นฐาน หน่วยการเรียนที่ 1 การเดาะบอล หน่วยการศึกษาที่ 2 การหยุดบอล หน่วยการศึกษาที่ 3 การแกงเลียงลูกฟุตบอล ้ หน่วยการเรียนที่ 4 การโหม่งบอล หน่วยการศึกษาที่ 5 การทุมลูกบอล ่ หน่วยการเล่าเรียนที่ 6 การทำประตู
กความสามารถการเดาะลูกฟุตบอล ควรจะเริ่มด้วยการฝึ กในภาวะพื้นสนามที่เป็ นซีเมนต์ พื้นไม้ หรือที่เรียบเพือต้องการที่จะให้ลูกฟุตบอลกระเด้ง ่ ้ ้ การตกหนึ่ งครังแล้วเดาะด้วยข้างหลังเท่าหนึ่ งครังสลับกัน จะทาให้มีความรูสกสัมผัสที่ถกจำต้องรูว่าบอลลอยขึ้น ้ึ ู ้ ลงเช่นไร ฝึ กจนถึงกำเนิดความชานาญแล้วก็ค่อยๆเริ่มเดาะบอลไม่ให้ตกพื้น แล้วเคลื่อนเดาะจากช้าไปสูเ่ ร็ว การเดาะบอลด้วยข้างหลังเท้าจะทุ่งนาไปสูการรับบอล การส่งบอลรวมทั้งการทำประตูดวยข้างหลังเท้าที่แม่นยา ่ ้
กความชำนาญการหยุดลูกฟุตบอล 1. 2. 3. 4. เมื่อบอลเกลือกมาพร้อมกับพื้นให้ครั้งหน้าเข้าพบบอลหรือวิ่งเข้าพบลูกฟุตบอล ั สายตามองลูกถึงเท้าข้างไม่ใช่หยุดลงบนพื้นให้ปลายตีนตรงไปด้านหน้า ชูเท้าข้างที่จะใช้หยุดขึ้นจากพื้นนิดหน่อย หัน ปลายตีนออกภายนอก เวลาที่ลูกฟุตบอลเขยื้อนใกล้เข้ามาในระยะที่พอเพียงจะหยุดได้แล้ว ให้ดูถูกเท้าข้างที่จะใช้หยุดรับออกไปรับลูกฟุตบอลกระทบข้าง เท้าภายใน ช่วงเวลาที่ลูกฟุตบอลกระทบเท้าให้ดึงเท้ากลับมาด้านหลัง เพื่อผ่อนตามแรงของลูกโดยด่วน การปฏิบติดตระหนี่ล่าวจะทาให้ลูกฟุตบอลอยู่
ปลายตีนทังสองเท่ากันหรือเท้าชิดกันก็ได้ แต่ว่าเท้าทังสองจำเป็นต้องอยู่นอกเขตสนาม สายตามดูไป ตามแนวทางที่จะทุ่ม เวลาทุ่มให้งอเข่าบางส่วน เอนตัวไปด้านหน้าปลดปล่อยลูกให้ออกจากมือ ขณะที่มีอยู่เหนื อหัว ถ้าเกิด อยากที่จะให้ลูกฟุตบอลไปไกลผูท่มอาจจะ ก้าวเท้าไปด้านหน้า 1 ก้าวหรือถือลูกฟุตบอลวิ่งมาแล้วทุ่มก็ได้ ุ้
16. การฝึ กความสามารถการทำประตู ้ การทำประตู มีหลายลักษณะร่วมกัน ทังนี้ ขึ้นอยูกบเหตุการณ์ เวลา จังหวะและก็ความรู้ความเข้าใจส่วนตัวของผูเ้ ล่น ่ ั ซึ่งจะต้องอาศัยความสามารถการเตะผู้เช่านามาใช้สำหรับการทำประตู หลักสำหรับการทำประตู ควรจะใคร่ครวญสิ่งตั้งแต่นี้ต่อไป 1. สามารถหาพื้นที่ให้ตวเอง เพื่ออยูในตาแหน่ งซึ่งสามารถทำประตูได้ ั ่ ้ ิ 2. เตะลูกให้เต็มเท้าทุกครังที่ยง 3. ตกลงใจเด็ดขาดที่จะผ่านแนวรับ หรือกระโจนแย่งโหม่งเพื่อทำประตูให้ได้ 4. ติดต่อประสานงานสอดคล้องกับเพื่อนพ้องร่วมกลุ่มอย่างถูกจังหวะ ไม่ว่าจะเป็ นการส่งคืนลูก วิ่งซ้อนจากข้างหลัง การเข้าพบลูกที่โยนมา อย่างแม่นยำ 5. จำต้องยิงให้ได้ทกจังหวะแล้วก็ช่องทาง ุ 6. ทำประตูให้เร็วและก็มีความร้ายแรง 7. ทำประตูลูกเลียดจะยอมรับได้ยาก แม้กระนั้นถลาผูเกลื่อนกลาดษาประตูรูปร่างเตี้ยให้ยง